ยามเย็นที่ฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี ที่โบสถ์แห่งนั้น ยูโกะยืนอยู่เบื้องหน้าของรูปปั้นพระแม่ ยูเฝ้ามองเธออยู่เบื้องล่าง “ยูคุง ฉันอยากให้เธอได้รับรู้” เมื่อยูโกะพูดจบแล้วเธอก็ถอดถุงมือ เสื้อนอก ชุดนักเรียน และเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอออก ยูโกะตื่นขึ้นมาในยามเข้า เธอชูมือของเธอที่สวมถุงมือขึ้นไปข้างหน้า…. flection ยูกำลังตระเตรียมสิ่งของเพื่อไปโรงเรียนเหมือนปกติ แต่เขาเหลือบไปเห็นเห็นสมุดสเก็ตภาพที่นางิให้มาวันก่อนแล้วเกิดสะกิดใจขึ้นมา จึงนำมันใส่กระเป๋าเรียนไปด้วย ยูโกะก็เช่นกัน เธอก็นำอะไรบางอย่างที่อยู่ในห่อผ้าใส่กระเป๋าเรียนไปด้วยเหมือนอย่างเคย ยูนั่งเสก็ตภาพเมืองโอโตวะอยู่บนดาดฟ้า ยูโกะที่มาแอบดูก็ชมว่าวาดสวยเหมือนเดิมเลย แต่ยูห้ามไม่ให้ยูโกะดู ยูโกะบ่นว่าดูไปก็ไม่เสียอะไรสักหน่อย ยูบอกว่าถ้าเอาให้ยูโกะดูก็จะพูดไม่หยุดนะสิ ยูโกะเลยกัดว่าที่ยังไม่มีแฟนก็เพราะเป็นคนแบบนี้ล่ะน้า แต่ตอนนี้ก็มีฉันแล้วนี่ แต่ยูกลับไม่ตอบหรือโกรธอะไรที่ยูโกะล้อเขาเล่น ยูวาดรูปต่อไปโดยบอกว่าวาดเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศดีกว่าก้มหน้าก้มตาเรียนอย่างเดียว ยูโกะบอกว่าสมเป็นนักเรียนตัวอย่างจริงๆ ยูเลยถามยูโกะว่าที่มาเนี่ยเพื่อหยอกเขาเล่นเหรอ ยูโกะบอกว่าเปล่าเลย เพราะเธอรักยูตะหาก ยูทำเสียงหน่ายๆว่ายูโกะพูดอะไรไม่คิดเลย ยูโกะบอกว่าที่เธอพูดก็เพราะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เวลาเฝ้ามองยูทำให้เธอมีความรู้สึกที่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ยูสังเกตเห็นยูโกะท่าทางเพลียๆ … Continue reading 207 | ef – a tale of melodies. | 06. reflection